In mijn vorige blog heb ik het gehad over spanningen tijdens de zwangerschap.
Tijdens je zwangerschap kunnen heel veel gebeurtenissen, waar je eigenlijk niet zo bij stil staat, invloed hebben op de mate van spanning die je ongeboren kindje ervaart.
Maar hoe beïnvloeden deze gebeurtenissen de ontwikkeling van je ongeboren kind? Daarvoor moeten we iets dieper in het ontstaan en het ontwikkelen van ons brein duiken. En dan met name een bepaald deel daarvan.
Onze hersenstam wordt al vanaf de 33e dag na de bevruchting aangelegd. De hersenstam vormt ons reptielenbrein en is dus het oudste deel van onze hersenen.
Alles wat het ongeboren kind in de zwangerschap heeft meegemaakt, wordt opgeslagen in het reptielenbrein.
Het reptielenbrein bepaalt onze eerste, instinctieve reactie in een bepaalde situatie.
Deze reactie gebeurt dus buiten onze bewuste controle. Denk bijvoorbeeld aan een gevaarlijke situatie: je reptielenbrein maakt dan razendsnel en onderbewust een keuze tussen vechten, vluchten of verstarren. Deze keuze kan in elke situatie weer anders zijn.
Bij het ontwikkelen van het reptielenbrein speelt mee hoe jij als moeder je voelt.
Ben je bijvoorbeeld tijdens je zwangerschap vaak en lang gestresst geweest, dan werkt dit door in het reptielenbrein wat ontwikkeld wordt en dat zul je later bij je kind terug zien.
Bijvoorbeeld wanneer je kind jou kwijt is geraakt in de winkel. Doordat er onbewust iets gebeurt wat als onveilig wordt ervaren, neemt het reptielenbrein het over en raakt hij in paniek.
De verbinding met zijn moeder is nu letterlijk even weg; iets wat hij onbewust, door zijn reptielenbrein, koppelt aan een eerdere ervaring die hij heeft gehad in de zwangerschap of bij de geboorte.
Stress en spanningen tijdens de zwangerschap zijn daarom zeker van invloed op hoe je ongeboren kind zich ontwikkelt tijdens de zwangerschap en daardoor beïnvloedt het ook het gedrag van kind na de geboorte!
