Onder die boosheid ligt vaak verdriet wat wij niet zien. Toen ik haar naar bed bracht vertelde ze wel iets, maar niet zo heel veel. Ze zei dat ze graag met haar beste vriendinnetje wilde spelen maar die niet met haar. Dat vond ze heel moeilijk. Ik zei dat ze even moest aarden om zo de prikkels via haar voeten haar lijf uit te sturen, zodat ze het kon vertellen vanuit haar gevoel.
Maar daar zat een enorme weerstand op. Ze wilde niet aarden. Aarden is namelijk voelen, dat snap ik en dat wilde ze absoluut niet, ook al is dit juist heel goed voor hooggevoelige kinderen.
Ik ging rustig en relaxed zitten en vroeg of ze graag wilde tekenen. Dat wilde ze wel. Dus ze begon te tekenen en tekende een soort poppetjes maar dan als baby’s. Ze begon te vertellen vanuit haar gevoel dat ze zich zo alleen voelde. Dat ze samen met een jongetje in mijn buik heeft gezeten en dat ze heel klein waren toen hij wegging. Na 3 weken, zei ze.
Dat was haar broertje. Ze is een alleengeboren tweeling, wat wil zeggen dat ze dus als tweeling, als 2 zielen, hebben besloten om samen naar de aarde te gaan. Maar het broertje is weggegaan om haar alle ruimte te geven om op haar eigen benen te staan.
Hij heeft hiervoor gekozen en zij wist dit niet: eigenlijk een soort afwijzing dus. Het weggaan van een vriendinnetje of het niet willen afspreken ervaart ze hetzelfde qua energie als toen in het begin van haar prille leventje haar broertje besloot te vertrekken.
Via het tekenen kwam ze bij haar gevoel en daardoor maakte haar boosheid plaats voor verdriet. Ze moest heel erg huilen en ik mocht haar vasthouden en gewoon bij haar zijn.
Daar zat ik met mijn 10 jarige meisje op schoot die helemaal in haar gevoel zat. Laat het maar los, al dat verdriet en gemis. Ik vroeg ook of ze boos was op haar broertje. Dat was ze een klein beetje zei ze. Ik hield haar alleen vast en zij mocht iets voelen wat ze eigenlijk helemaal niet wilde voelen: pijn, verdriet, het gemis van haar broertje. Het mocht er allemaal zijn.
Zo mocht ze zelf weer een stukje helen. Mooi om te zien hoe dit werkt! Voor mij was het ook weer heel mooi om dit samen met haar mee te maken en haar hierin te begeleiden.
Hoeveel mensen/kinderen weten niet dat ze in het begin met meerderen in de buik hebben gezeten? 1 op de 10 mensen start niet alleen. Het is een gemis wat niet uit te leggen valt als je het niet zelf hebt meegemaakt of herkend. 💖
